Άνθρωποι ή μηχανές;

Σήμερα που το σύστημα υγείας βρίσκεται σε πλήρη διάλυση, που οι ασθενείς έχουν πάψει πλέον να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς, που τα νοσοκομεία έχουν πάψει πλέον να λογίζονται ως τέτοια, αλλά ως μαγαζιά που οφείλουν να έχουν κέρδη έχει πολύ μεγάλη σημασία, για να κατανοήσουμε αυτή την αποκρουστική πραγματικότητα, να αναζητήσουμε κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων και πέρα από τα πρόσωπα, υπουργούς κτλ( οι οποίοι φυσικά και έχουν ευθύνες) τις πραγματικές αιτίες που δημιουργούν την σημερινή κατάσταση στον χώρο της υγείας έτσι όπως την βιώνουμε σήμερα.

Πίσω από τους υπεύθυνους αυτής της πραγματικότητας που επικρατεί στον χώρο της υγείας, πίσω από τα πρόσωπα, πίσω από τις θλιβερές αυτές πολιτικές που ακολουθούν ,βρίσκεται ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα το οποίο δεν αναγνωρίζει τον άνθρωπο ως άνθρωπο δεν αναγνωρίζει την αρρώστια ως τέτοια. Το μόνο που βλέπει είναι κέρδη και ζημίες χρήματα που κερδίζει και που χάνει και τίποτα παραπέρα.

Για τον επιχειρηματία, για το κράτος και για κάθε φορέα που διέπεται από τους ‘’ευγενείς’’ νόμους της αγοράς ο άνθρωπος δεν προσμετράται ως άνθρωπος αλλά ως μια μηχανή η οποία με την εργασία της παράγει πλούτο άρα και κέρδος. Ως τέτοια λοιπόν ο κάθε επιχειρηματίας φροντίζει να την προσέχει στον βαθμό που ωφελείται από αυτή. Της παρέχει κάποια λίγα χρήματα, ώστε να φάει, να ντυθεί να συντηρηθεί και να αναπαραχθεί προκειμένου να γεννήσει καινούριες μηχανές που με την σειρά τους θα παράξουν και αυτές πλούτο /κέρδος για τους επενδυτές.

Αρκετές φορές αυτές οι μηχανές που στην καθομιλουμένη ονομάζονται εργαζόμενοι ‘’χαλάνε’’ και έτσι οι επιχειρηματίες είναι υποχρεωμένοι να συντηρήσουν με τα κέρδη τους κάποια ‘’συνεργεία’’, που στην καθομιλουμένη ονομάζονται νοσοκομεία, προκειμένου να μπορούν να επιδιορθώνουν τις  μηχανές όταν αυτές χαλάσουν. Έτσι λοιπόν λογίζεται το νοσοκομείο στον πλανήτη του κέρδους, ως συνεργείο που επιδιορθώνει μηχανές παραγωγής κέρδους.

Τι γίνεται όμως στον πλανήτη του κέρδους όταν επέλθει, όπως και σήμερα, μια μεγάλη οικονομική κρίση; Οι μηχανές αυτές που λέγονται εργαζόμενοι παύουν να εργάζονται και να παράγουν πλούτο/κέρδη διότι δεν υπάρχουν πια δουλειές. Έτσι λοιπόν και οι επιχειρηματίες παύουν πλέον να τις χρειάζονται με συνέπεια να μην φροντίζουν πλέον για την συντήρηση τους. Από την στιγμή που οι εργαζόμενοι δεν παράγουν κέρδος δεν μεριμνά κανένας αν αυτοί θα φαν που θα κοιμηθούν, αν θα αναπαραχθούν και αν κάποιος θα τους κάνει καλά όταν αυτοί αρρωστήσουν.

Μήπως οι παραπάνω εικόνες σας θυμίζουν κάτι;

Μήπως μοιάζουν εκπληκτικά με την πραγματικότητα όπως την βιώνουμε σήμερα;

Μήπως  στην κοινωνία του κέρδους ο άνθρωπος και οι ανάγκες του δεν έχουνε καμία θέση;

Μήπως πάλι στις κοινωνίες που υπηρετούν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του το κέρδος δεν θα έχει καμία θέση;

Μήπως πάλι κοινωνική ευημερία και  τo επιχειρηματικό κέρδος δεν πάνε ποτέ μαζί;

Μήπως πάλι είναι εχθροί;

Μήπως άραγε ήρθε η ώρα να πούμε ή εμείς ή αυτοί;