Σκέψεις για την σοσιαλιστική οικοδόμηση I

Αυτό που εμποδίζει τους εργαζόμενους να οργανωθούν, να αντισταθούν και να νικήσουν δεν είναι μόνο η δυσπιστία ή ο φόβος απέναντι στην δυνατότητα της επανάστασης. Συχνά δεν είναι ούτε η απουσία μιας (τυπικής έστω) ταξικής συνείδησης. Αυτό που στέκεται πραγματικό εμπόδιο στην χειραφέτηση της εργατικής τάξης είναι ο ιδεολογικός πόλεμος της αστικής τάξης ενάντια στην προοπτική της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Όσο δύσκολη και να φαντάζει η επαναστατική διαδικασία, στην συνείδηση των εργαζομένων σήμερα κυριαρχεί ένα εν μέρει τρομαχτικό, εν μέρει ουτοπικό ιδεολογικό κατασκεύασμα για την διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Η αστικοί ιδεολογικοί μηχανισμοί και ο οπορτουνισμός μέσα στο εργατικό κίνημα έχουν καταβάλει τεράστια προσπάθεια για την δημιουργία αυτής της διαστρεβλωμένης εικόνας. Μέσα από αυτήν την τρομοκράτηση και παραπλάνηση των εργατών επιδιώκουν την παθητικότητά τους και τον εγκλωβισμό τους σε μια λογική της ανάθεσης. Γιατί αυτό που εντέλει επιδιώκουν, είναι οι εργαζόμενοι να φοβούνται τον εαυτό τους, την ίδια τους την εξουσία, την χειραφέτησή τους από την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Η αλήθεια είναι ότι η σοσιαλιστική οικοδόμηση ενέχει τις μεγαλύτερες δυσκολίες και θυσίες, απαιτεί την μεγαλύτερη πειθαρχία, ικανότητα, προσπάθεια και αποφασιστικότητα. Όμως αυτό δεν πρέπει να φοβίζει κανέναν εργαζόμενο. Γιατί ταυτόχρονα θα αποτελεί την κατάργηση της εκμετάλλευσής του, την άνοδο του βιοτικού του επιπέδου, την κάλυψη των υλικών και πνευματικών αναγκών του. Δεν θα ανακτήσει μόνο τα δικαιώματά του, αλλά θα εκπληρώσει και το καθήκον του απέναντι τις γενιές που θα 'ρθουν.

Η σοσιαλιστική οικοδόμηση δεν μπορεί να συσχετιστεί με καμία άλλη προεπαναστατική διαδικασία. Είναι ένα πραγματικό ξεκίνημα, παρά τα βάρη του καπιταλιστικού, εκμεταλλευτικού παρελθόντος. Είναι ένα ξεκίνημα, γιατί οι εργατική τάξη θα έχει την δυνατότητα να καθορίσει μόνη της την τύχη της και την τύχη της κοινωνίας ως κυρίαρχη τάξη. Η επανάσταση θα σημάνει την αλλαγή υποκειμένου, την αλλαγή εξουσίας, η οποία όμως δεν θα συγκρίνεται με καμία άλλη ταξική κοινωνία. Γιατί η εργατική τάξη δεν θα στέκεται απέναντι στους εχθρούς της σαν μια ακόμα απλή τάξη που εκμεταλλεύεται τις άλλες. Θα στέκεται σαν το καθολικό απέναντι στο μερικό, το καθολικό συμφέρον απέναντι στο μερικό των άλλων τάξεων και ιδιαίτερα των αστών.

Δεν αρκεί να καταλάβουμε ότι έχουμε την δυνατότητα να αποτινάξουμε τον ζυγό του κεφαλαίου επαναστατικά, γιατί ο ζυγός θα αποτιναχθεί οριστικά μόνο αν οικοδομήσουμε μια νέα κοινωνία. Η κατάληψη της εξουσίας είναι ο αναγκαίος όρος, αλλά ταυτοχρόνως μόνο το πρώτο βήμα. Αυτό που έπεται αποτελεί την αναγκαία συνέχεια , την πραγματική ολοκλήρωση, πραγμάτωση της επανάστασης.

Τα ψέματα των αστών δεν θα μπορούν να παραπλανούν για πάντα της εργατική τάξη. Η δυνατότητα και επιτυχία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης (ασχέτως της τελικής επικράτησης της αντεπανάστασης) είναι ένα ιστορικό γεγονός. Αυτό πρέπει να στηρίζει και να εμπνέει τον αγώνα μας. Είναι αυτό που δεν μπορεί να ανεχθεί με κανέναν τρόπο η αστική τάξη και ιδεολογία. Ότι η πορεία προς τον κομμουνισμό δεν είναι απλά νοητή, αλλά πραγματική.

(Πρωτοδημοσιεύτηκε ως DIAMATάκι ☭3 με αφορμή την ανάρτηση στo LR Сталин)