Για τις ευρωεκλογές

Η θεωρία του μαρξισμού-λενινισμού είναι η μόνη που μπορεί να καθοδηγήσει το εργατικό κίνημα στη βάση της ταξικής ανάλυσης, της συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης. Είδαμε πως ο Στάλιν στο έργο του ‘Διαλεκτικός και Ιστορικός Υλισμός’ με βάση τις αρχές της διαλεκτικής εξάγει συμπεράσματα για την κατεύθυνση που πρέπει να έχει ένα επαναστατικό-εργατικό κόμμα. Η διαλεκτική υλιστική ανάλυση των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων και της ιστορικής τους εξέλιξης, και τα επιστημονικά συμπεράσματα που εξάγονται μέσω αυτής, κάνουν δυνατή τη χάραξη της ορθή κατευθυντήριας γραμμής δράσης της πρωτοπορίας του εργατικού κινήματος, του κομμουνιστικού κόμματος.

Διαβάζουμε λοιπόν πως ‘αν το πέρασμα από αργές ποσοτικές αλλαγές σε γρήγορες και ξαφνικές ποιοτικές αλλαγές είναι νόμος της εξέλιξης, τότε είναι φανερό ότι οι επαναστάσεις που κάνουν οι καταπιεσμένες τάξεις είναι φυσικά και αναπόφευκτα φαινόμενα’. Το συμπέρασμα που εξάγεται ως προς τη δράση του κομμουνιστικού κόμματος είναι πως ‘η μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και η απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τον ζυγό του καπιταλισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω αργών, σταδιακών αλλαγών, μέσω μεταρρυθμίσεων, αλλά μόνο μέσω μιας ποιοτικής αλλαγής του καπιταλιστικού συστήματος, μέσω επανάστασης’.

Η θέση αυτή, που στηρίζεται στην ορθή, ταξική ανάλυση της κοινωνίας, στην κατανόηση και χρήση των μαρξιστικών-λενινιστικών εννοιών της δικτατορίας της αστικής τάξης, εννοιών που φανερώνουν βαθιά κατανόηση της ανάλυσης οικονομικής βάσης και εποικοδομήματος με βάση την πάλη των τάξεων, έχει γίνει κτήμα των κομμουνιστών. Κατά τους τελευταίους μήνες, και όχι απαραίτητα στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου, τα στελέχη του ΚΚΕ εξέφραζαν αυτή ακριβώς τη θέση όταν τόνιζαν πως δε δύναται να αλλάξει ποιοτικά η θέση των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων με μεταρρυθμίσεις, όπως δε δύναται να αλλάξει η φύση της Ε.Ε. ως ιμπεριαλιστικής ένωσης μέσω μεταρρυθμίσεων.

Πρόσφατα, ο Γ. Μαυρίκος σε ομιλία του στο Λονδίνο αλλά και ο Γ. Τούσσας σε ομιλία του στη Μόσχα καταφέρθηκαν ενάντια στην οπορτουνιστική αυταπάτη που καλλιεργούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου -όπως το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) ή ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα-, πως η κοινοβουλευτική πάλη μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις του συστήματος ή της ΕΕ, της ιμπεριαλιστικής ένωσης που τα θεμέλια της είναι οι ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι. Η συσκοτιστική αυτή θέση, που προωθήθηκε στο πρόσφατο debate μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εγκλωβίσει τα λαϊκά στρώματα στον ευρωμονόδρομο, απηχεί την οπορτουνιστική άποψη που υιοθετήθηκε στη Δυτική Ευρώπη από το λεγόμενο ρεύμα του ‘ευρωκομμουνισμού’, πως μέσω των κοινοβουλίων και της συμμετοχής σ’ αυτά μπορεί να υπάρξει μια ‘κοινοβουλευτική μετάβαση’ προς το σοσιαλισμό.

Πως μπορεί να αλλάξει η φύση του ιμπεριαλιστικού μορφώματος της Ε.Ε. τη στιγμή που οι βασικοί πυλώνες στους οποίους στηρίζεται, όπως εκφράζονται στην ίδια την ιδρυτική συνθήκη της με τις τέσσερις ελευθερίες, διευκολύνουν τη συσσώρευση του Κεφαλαίου και τα μονοπώλια, και δημιουργούν συνθήκες για ολοένα πιο εντατική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης; Πως μπορεί ο λαός να διατηρεί αυταπάτες για τη φύση του ιμπεριαλιστικού μορφώματος όταν το κύκνειο άσμα του παρόντος Ευρωκοινοβουλίου περιελάμβανε την αντιδραστική νομοθεσία για την χρηματοδότηση των κομμάτων που στόχο έχει τον περιορισμό της ιδεολογικοπολιτικής δράσης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμουνιστικών Κομμάτων και τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας-δικτατορίας των μονοπωλίων;

Αφού λοιπόν το ΚΚΕ δε διατηρεί αυταπάτες για το ρόλο του αστικού κοινοβουλίου, γενικά, και του Ευρωκοινοβουλίου, ειδικότερα, γιατί παίρνει μέρος στις εκλογές, και κατ’ επέκταση γιατί να το ψηφίσουμε; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα που τίθεται με ένα σωρό προβοκατόρικους τρόπους στην προεκλογική περίοδο έχει δοθεί από τα στελέχη του κόμματος, και είναι βασισμένη στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού. Όπως διαβάζουμε στο έργο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ ‘Θεωρητικά ζητήματα στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ’, η συμμετοχή των κομμουνιστών στο κοινοβούλιο δεν καλλιεργεί αυταπάτες για το ρόλο του, αλλά αντίθετα τον αποκαλύπτει ως όργανο της εξουσίας του κεφαλαίου. Η συμμετοχή του Κόμματος στις αστικές εκλογές και η παρουσία στο κοινοβούλιο υπηρετούν την εξωκοινοβουλευτική του δράση τη στρατηγική του.

Συνεπώς, σκοπός της συμμετοχής στις αστικές εκλογές και στο αστικό κοινοβούλιο είναι η αξιοποίησή τους για τις ανάγκες προπαγάνδας και ζύμωσης ενάντια στη εξουσία του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις, και τα πολιτικά του κόμματα, καθώς και τα οπορτουνιστικά. Ο ρόλος της κομμουνιστικής, πραγματικά λαϊκής αντιπροσωπίας στη Βουλή είναι να αποκαλύπτει τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα της εξουσίας, να βάζει εμπόδια στη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, να δυσκολεύει τη συγκρότηση κυβερνήσεων, να αποκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα παλιών και νέων κομμάτων φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών.

Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος και των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ συμμετέχοντας στην Ευρωβουλή ανέδειξε τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ, ανέδειξε τον αντιδραστικό χαρακτήρα μιας σειράς αντιλαϊκών αποφάσεων και Συνθηκών, όπως η Συνθήκη του Μάαστριχτ (που ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ), η Λευκή Βίβλος, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η Συνθήκη της Λισσαβόνας. Αξιοποίησε τη θέση του στο Ευρωκοινοβούλιο για να εναντιωθεί σε όλες τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ. Ανέδειξε ότι ΕΕ σημαίνει αντιλαϊκό ‘μνημόνιο διαρκείας’ για όλους τους λαούς, ανεξάρτητα από το βάθος της κρίσης ή το χρέος.

Τα τεκμήρια για τα παραπάνω βρίσκονται στην καταγεγραμμένη δραστηριότητα των απερχόμενων ευρωβουλευτών του ΚΚΕ και φανερώνουν έντονη την ανάγκη η ψήφος μας να δυναμώσει ακόμη περισσότερο την παρουσία του ΚΚΕ και στην Ευρωβουλή. Παραθέτουμε, λοιπόν, εδώ μια πρόχειρη καταγραφή της δραστηριότητας αυτής η οποία στηρίζει όσα λέχθηκαν παραπάνω.

Σε σχέση με τις πρόσφατες ιμπεριαλιστικές δραστηριότητες της ΕΕ, η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ στη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τον τίτλο ‘Άσκηση πίεσης από τη Ρωσία στις χώρες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και συγκεκριμένα, αποσταθεροποίηση της Ανατολικής Ουκρανίας’, αναφέρθηκε με δήλωσή της στην προσπάθεια να αποκρυφτεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή, σε αντιπαράθεση με την καπιταλιστική Ρωσία.

Επίσης, εξέδωσε ανακοίνωση ενάντια στην απόφαση των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ σχετικά με την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία όπου ανέδειξε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της επέμβασης αυτής.

Εξάλλου, κατά την ψήφιση των αντιδραστικών κανονισμών της ΕΕ για το καθεστώς και τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών κομμάτων ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Τούσσας παρενέβη για να αναδείξει τον  αντιδραστικό ρόλο του Κανονισμού που απαιτεί δήλωση πίστης στις ‘αρχές’ της ΕΕ από τα ευρωκόμματα.

Στο ίδιο πλαίσιο, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, μετά από απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ερώτηση του με θέμα ‘Όχι στα αντικομουνιστικά μέτρα της Σλοβακίας’ ανέδειξε τις προθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για προώθηση ‘σε εύθετο χρόνο’ νομοθετικών μέτρων για την ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης των ιδεών.

Σε σχέση με τη μεταναστευτική πολιτική, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Τούσσας παρενέβη με ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο για την τραγωδία των μεταναστών στο Φαρμακονήσι κατά της βάρβαρης αντιμεταναστευτικής πολιτικής της καταστολής, που δεν έχει θύματα μόνο τους απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και τους εργαζόμενους στα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Στον τομέα της ενέργειας, με παρέμβασή του σχετικά με το Πλαίσιο για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια με χρονικό ορίζοντα το έτος 2030, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπ. Αγγουράκης ανέδειξε τις επιδιώξεις των μονοπωλίων να δημιουργήσουν, με επίκεντρο την κλιματική αλλαγή, νέα πεδία κερδοφόρας δράσης με άξονα τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις ‘πράσινες τεχνολογίες’, τονίζοντας παράλληλα πως όσο η ενέργεια θα αποτελεί εμπόρευμα και πηγή κερδοφορίας των επιχειρήσεων, τόσο πιο απρόσιτη θα γίνεται για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Σε σχέση με την Ελλάδα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης παρενέβη με ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με την εγκληματική διαχείριση των αποβλήτων στην Περιφέρεια Αττικής.

Ακόμη, κατά την συνεδρίαση της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες εξέφρασε την σφοδρή διαμαρτυρία του ΚΚΕ για την απαγόρευση των κινητοποιήσεων στην Αθήνα στις 1-2 Απριλίου ενόψει της συνεδρίασης του ΕΚΟΦΙΝ και κατήγγειλε την κλιμάκωση του αυταρχισμού της συγκυβέρνησης.

Παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Τούσσας, κατήγγειλε την κλιμάκωση του αυταρχισμού της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου και της ΕΕ ενάντια στο ταξικό εργατικό κίνημα, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, των αγώνων και το χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Σε γενικότερο πλαίσιο, τέλος, στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο, για το ρόλο και τη δράση της τρόικας στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας  κατήγγειλε την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.

Από την εκτεθείσα παραπάνω δραστηριότητα των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ γίνεται φανερό πως η ψήφος στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές είναι όπλο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Και αυτό το όπλο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ενισχύσει την πολιτική δύναμη της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη Λαϊκή Συμμαχία, στον ταξικό τους αγώνα, ανοίγοντας στην πορεία το δρόμο της οριστικής ανατροπής.

Στη μνήμη του συντρόφου Μπάμπη Αγγουράκη